అడోనిస్

ఆదియందు పదం కాదు వుండింది; ప్రవాసం అని హఠం చేస్తున్న అరబ్ కవి అడోనిస్. సిరియన్ దేశస్థుడూ, పారిస్ నివాసి.  ‘నేను రాస్తున్న భాషే నన్ను ప్రవాసిని చేసింది’ అనే అడోనిస్ దైనందిన పౌర నరకంలో కన్నా అనుదిన ప్రవాస నరకంలో స్వాంతన పొందుతున్నాడు. మాతృత్వం, పితృత్వం, భాషా కూడా ఈతనికి ప్రవాసం మిగిల్చిన తోబుట్టువులే.

ప్రశ్నను పరిచితం చేసే మరో శేషప్రశ్నే కవనం అని ప్రగాఢంగా నమ్మే ఈ అరబ్ గేయకర్త పరోక్షం, ప్రవాసం కలిపి అస్తిత్వాన్ని రూపకల్పన చేస్తాయని నమ్ముతాడు. తన కవిత్వం నాందీ ప్రస్తావన లేని నిరింతర శుభ్ర నాందీ వచనమ్ గానే భావిస్తూ కవనకదనం సాగిస్తూ వున్నాడు. 1930లో పుట్టిన అద్ హో నీస్ (అదీ ఇతని పేరు ఉచ్చారణ) మన దేశ  స్వాతంత్ర్య వత్సరాన, 1947లో, తన తొలి కవితను అచ్చులో చూసి మురిసాడు. తక్కిన సమాచారమంతా గూగుల్ చేస్తే ఇతనికి ఎందుకు 1988 నుంచీ నోబుల్ సాహిత్య పురస్కారం రాకుండా నిలిచిపోయిందో అవగతమవుతుంది కొంత వరకు.

1

##

ప్రవాసం

.............

చెట్టుల్లా

నదుల్లా

పేదల్లాగే

సూర్యుడి తయారీని

నేనూ

*

ప్రవాసం ఎలా కల్పించాడో

అడగండి సూరీడినే

*

అక్షరమక్షరంగా

ప్రవాసం

రహదారుల్లో

వెదజల్లేసింది నన్ను

*

ప్రవాస భాషలు

కావు

సూర్యుడి భాషలు

*

అందుకే నేను ద్రిమ్మరిని

ప్రవాసం  నా అస్తిత్వం

##

2

వనంలో

..................

నను

వదిలేయండి

వొంటరిగా

*

పక్షులు వాలనీయ్

రాళ్ళపై రాళ్ళు పేర్చుకోనీ

వొంటరిగా వదిలేయండి

నన్ను

*

వృక్షాల ఊరేంగిపుల నడిమ

నే నడిచే వేళ

వీధుల కనురెప్పలు తెరిపిస్తాను

శాఖల ఛాయల్లో

పరాయి ప్రభాతాలు నాకు గురుతు

పగలు నా రహస్యాలకు బిరడా బిగించనీ

నను మాత్రం

వొదిలేయండి

వొకింత

వొంటరిగా

వొక కాంతి

ఎన్నడూ నను నా గూటికి

చేరవేస్తూనే వుంది

వొక గొంతుక

పలుకుతూనే వుంది.

........................

http://magazine.saarangabooks.com/2015/09/24/%E0%B0%85%E0%B0%A1%E0%B1%8B%E0%B0%A8%E0%B0%BF%E0%B0%B8%E0%B1%8D-%E0%B0%A6%E0%B1%8D%E0%B0%B5%E0%B0%BF%E0%B0%AA%E0%B0%A6%E0%B1%81%E0%B0%B2%E0%B1%81/