ఛాయల ద్వేషం

మిగులు దుఖం
అశేషం
ఈ నిర్వేదం

గురి తప్పి పోయిన
గుండె లయ

దిగులే నిమ్పబోతున్న
సాయం సంజ

ఏ సాయమూ
తలపని
తుమ్మెద ఎదల నిండిన
నీలాపనిందల హోరు

సర్దేసుకు పోలేని
ఈ సంచార జీవికిక
శమీ వృక్షాన
దక్కినవి కొన్ని
శతఘ్నులు
రెచ్చుకు విచ్చుకున్న
శతపత్రాలు
శ్వేతపత్రాలూ

శరీరం
శరం అయినా సరే
సంధించకు
గర్భం దాల్చిన కక్షల కక్ష్యల్లో
పరి పరిభ్రమించకు
రమించకిక ఇంచుకనయినా

నువ్ ఇలా
కౌగిలిలో మురిపెంగా
నాటిన విత్తనం పేరు
దూరం

మొలక
ఇక
పోల్చుకునే
తీరమే

నా చషకం
ఖాళీదని నిందించినా
నింపడం మాత్రం
మానకు

నువ్ మానువు
మానవివీ
అందుకే
ఇంకా ఈ రా రాతిరీ తెరుచుకునే వుంది
తలుపూ
తలపూ
-