Thursday, September 16, 2010
తాటి పించం
ఈ రాతిరినే
నే
మగ తెగలా ప్రేమిస్తున్నాను
ఈ రాతిరి
దేహాన్ని
సాంగత్యాన్నీ
ఊసునూ
ఊపిరిలో
నలిగిపోని
నలుసునూ
నేన్ నే
తెగ్ గ
ప్రేమ్ ఇస్తున్నానంతే
చిక్కు చుక్కల చిక్కని ప్రశ్న ఒకటి
రాతిరిని
గదిలోకి
ఒంపు కోవాలా
లేక్ క
నా వయారి వూరి ఆరు బయట
మయూరి మహా నాట్యగత్తెలా
నయాగరాలు
నయగారాలుపోయే
తాటి శిఖ పించాల నఖలో
మోకరివ్వాలా
రేకనవ్వాలా
#
ఇదే రాతిరినీ
మున్నెన్నడో
భళ్ళున ద్వేషించాను
కప్పివుంచుకోలేకపోయినందుకు
అక్కున చేర్చుకునేందుకు రానందుకూ
చింపేయలేమి కలిమి క్షణాల బతుకమ్మ దిగుల పూతల చెదల్లో చిప్పిల్లిన సాంగత్యపు చీలునామాలు నజ్జై రెక్కర్చలేనిపోగుల మగ్గాల వడకలేని లడీలా అయిపోయినందుకు భళ్ళున ద్వేషించాను రాతిరినీ
#
ఈ రాతిరి
నిఝంఝాగానే
మాత్ర తప్పింది
పగలు దిగుళ్ళకూ
రాతిరిపగుళ్ళకూ
ఇక సెలవ్
-
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ఉంది, బాగా, బాధా
ratiripagallaku nilo niluvannivvu
ratrini nilo nidrinchani
-satya
Post a Comment