లోయ గాలి పాత జీవితం

అన్నీవెంటాడుతూనే వుంటాయి

కాలం కామం కాకుండా పోయిన పుప్పొడీ

చైతన్యం

చొచ్చుకువచ్చిన పారదర్సకతా

తనను తానూ తన్మయంగా చూస్తూ కబోది ఐన చూపూ

వసంతం

పరదాలు

పదాలు

పడిగాపులూ

బూడిద రంగు చేతొడుగులూ

మరకలు

గరికపైన కుప్ప కూలిన మనో ధూళి

భస్మం రాల్చిన పరిచయాలూ

నీ నా మధ్య ఎగసిపడిన కీర్ర్తి కెరటాలూ కిరీటాలూ

చితికిన దృశ్యాల జనాయసయపు కల

జ్వర రాత్రుల పీడ కల

జోస్యపు నురగ

గాలి కతల నేతగాళ్ళ కంఠోపాఠాలూ

కాలి పేరుకు పోయిన కరపత్రాలూ

వెలిసి పేలికలైన ముదురు ఎరుపెరుపు జెండాలూ

చెల్లా చెదురైన సముద్రాలూ

గోడల వెల్ల వెనుక మరుగైన నినాదాలూ

కోరలూ గోర్లూ మొలిచిన బంధాలూ

మాసిన ఊసులూ మాయమైన పాద గురుతులూ

చితికిన మాటలూ

చితికి ఎక్కని స్పర్సాలూ

ఉరీ ఉచ్చూ కంచే హద్దూ పద్దూ గానుగెద్దు పరిభ్రమణాలూ భ్రమణాలూ

అకసేరుకాలూ నత్తలూ గుల్లాలూ

మచ్చిక కాని పెంపుడు కుక్కల్లాంటి పేర్చిన పుస్తకాలూ

మానని గాయాల్లాంటి పేలని యవ్వనలూ

అన్నింటికీ మించి

కుదురెరిగిన బతుకూ

దాని సాకులూ

సంజాయిషీలూ

వెంటాడుతూనే వున్నాయి

(సెప్టెంబర్, పన్నెండు, పంతొమ్మిది వందల తొంభై తొమ్మిది- vaartha, srushti )

ఒక్ఖన్నే

దుఃఖం లో
దుర్మార్గంతో
దూరంగా

ఒక్ఖన్నే

చీకటిలో
చింతల్తో
శబ్దంలా

ఒక్ఖన్నే


దప్పికలో
ఆకలితో
ఒంటరిగా

ఒక్ఖన్నే

మొహాల్లో
మొహమాటాల్తో
రద్దీగా

ఒక్ఖన్నే

లోయల్లో
లోతుల్తో
కేకల్లా

ఒక్ఖన్నే

చితుల్లో
మత్తుల్లో
గమ్మత్తై

ఒక్ఖన్నే

కాలంతో
కామాల్లో
మొండిగా

ఒక్ఖన్నే

రాగాల్లో
గారంగా
పగిలినా

ఒక్ఖన్నే

కంచల్లో
వంచనతో
భయంగా

ఒక్ఖన్నే

దారాల్లో
దారులతో
తప్పినా

ఒక్ఖన్నే

రాళ్ళలో
ప్రియురాల్లతో
రంజుగా

ఒక్ఖన్నే

దిగులుగా
పగిలినా
పలుగుతో

ఒక్ఖన్నే

భద్రాల్లో
భస్మాల్తో
బల్లెంలా

ఒక్ఖన్నే

కూడలిలో
కూటమితో
శిథిలంలా

ఒక్ఖన్నే

గురుతుల్లో
గాయాలతో
కస్కసిగా

ఒక్ఖన్నే

మాటలలో
బాకుల్తో
మవునంగా

ఒక్ఖన్నే

చరితల్లో
చిగురలతో
దర్జాగా

ఒక్ఖన్నే

స్నేహాల్లో
హేయాల్తో
మచ్చికగా

ఒక్ఖన్నే

ఒలికినా
ఒరిగినా
లేచినా
ఓడినా

ఒక్ఖన్నే

ఒక్ఖన్నే

ఒక్ఖన్నే


(-జూలై-ఇరవై ఒకటి - రెండు వేలా మూడు)

శ్యూన్య తేకే శురూ

ఎక్కడ్నుంచి వచ్చామో
తిరిగీ నలిగీ అక్కడికే చేరడం
ఎప్పటికప్పుడు
మళ్ళీ మొదలవడం
@
నాలుగ్గువ్వలు వుండేవీ
ఈ నగరంలో
తలో చెట్టును వదిలి
నదినీ తల్లినీ
ప్రేయసినీ
#
తడిసిన రెక్కలతో
తటపటాయింపులు లేని
పటాపంచల పాటలు పాడాలనుకున్నాయి
$
పరధ్యానంలోనే గడిచింది జీవితం
అపర పరాజితై కూలుతోన్న కాలంలో
&
పరాధీనమైన దైనందినం
అన్యాకాంతమైపోయిన జాగా
%
దేనిపైనా పిర్యాది లేకపోవడం దుర్మార్గం
!
ఒక సంభాషణా
ఒక సాయంత్రమూ లేక
తెగిన తీగల దగ్గిర
ప్రసారం కోసం పడిగాపులు కాచీ
చని
పోయిన
ఆ గువ్వల
సమాధుల పైన
పరకల మధ్యా

" వచ్చి వెళ్ళిన వారు
అసలు రానట్టే
మరెవల్లూ పూడ్చలేని ఖాళీ
గుండెల్లో గుచ్చి వెళ్లక పోతే "

ఎక్కడ్నించి వచ్చామో
తిరిగీ నలిగీ అక్కడి నుంచే
మొదలవడం
౧
పశ్చాత్తాపమా
ప్రాయహ్చిత్తమా

(ఏడు మే తొంభై తొమ్మిది)

పుట్టిన రోజే

కొందరు గుచ్చాలనిచ్చారు
పూలకు మారుగా
నినాదాలు పేర్చి

మరికొందరు
కాసిన్ని మెట్లూ

ఖాళీ చేతులూ
ఖాళీ నవ్వులూ
చూపించలేని
అత్యంత ఆప్తులు
ఇంకొందరు
గయరు హాజరైనారు

నన్ను మీటని
గీతాలాపనల హోరు మధ్య
చూడండి
ఇంకొందరెలా
నిశ్సబ్దంగా
నీడల్ని
నాటి
వెల్లిపోతున్నారో

-పంతొమ్మిది మే ౧౯౯౭

aphorisms

స్త్రీలు
రెండు కోవలు.
ప్రియు రాళ్ళూ
రప్పలూ

సిగరెట్
భస్మమై
కాలి రాలిన కాలపు
మారు మిత్రుడు
మిత్రుడికి మారు
పూలు
కోయనూ లేను
ఏరనూ లేను
చీకటి
అలసిన జాబిలి
అనుమతితో
చేరగిలడం

మరిజా మెవ్ ఫాదూ

ఇప్పుడు పోర్చుగీసు లో (అంటే మన బుడత కీచు అన్న మాట) ఫాదూ సంప్రదాయం లో పాటల నిప్పులు చెరుగుతున్న రవ్వ పేరే మరిజా. ఫాదూ సంప్రదాయంమన గజల్ సంప్రదాయానికి చాలా దగ్గరగా వుంటుంది. గజల్ మాదిరిగానే ఫాదూ లో కూడా ఒక అంతర్లీనమైన దుఖపుజీర ప్రాణ వాయువై పారుతుంది. ఫాదూ సంప్రదాయం లో పాడే వాళ్ళను ఫాదిస్తా అంటారు. నా మనసు దోచిన ఫాదిస్తా పేరే మారిస్సా లేదా మరిజా. వీలయితే విని పరవసించండి. అర్థం కాకున్నా పంబ రేగుతుంది.
కింద వున్న నేగ్రో పాట మరిజా వాళ్ళ నానమ్మ కోసం రాసి పాడింది.

barca negro
São loucas! são loucas! loucas...Eu sei, meu amor,Que nem chegaste a partirPois tudo em meu redorMe diz que estás sempre comigoEu sei, meu amor,Que nem chegaste a partirPois tudo em meu redorMe diz que estás sempre comigoDe manhã, que medo, que me achasses feia!Acordei, tremendo, deitada na areiaMas logo os teus olhos disseram que não,E o sol penetrou no meu coraçãoMas logo os teus olhos disseram que não,E o sol penetrou no meu coraçãoVi depois, numa rocha, uma cruz,E o teu barco negro dançava na luzVi teu braço acenando, entre as velas já soltasDizem as velhas da praia que não voltas:São loucas! loucas...Eu sei, meu amor,.... .... ....No vento que lança areia nos vidros;Na água que canta, no fogo mortiço;No calor do leito, nos bancos vazios;Dentro do meu peito, estás sempre comigoNo calor do leito, nos bancos vazios;Dentro do meu peito, estás sempre comigo( solo )Eu sei, meu amor,.... .... ....

కబీరు పదాలు

మాను

కొమ్మ చివర
మునికాళ్ళలో స్వరం నింపి
ఆకుతో ముచ్చటించింది
మాను ఇలా

పత్రమా!
విను నా మాటల శాఖను

చిగురు నవ్వు
పూలు రాలు
మాను మేని రీతి ఇదే
#

అహం

పొగరు రాలితే
చిగురు

రగిలే ఎద నది
ఎండితే
సత్య ప్రవాహం
#
అనంతం

ధనం
యవ్వనం
వచ్చి ఖర్చు అవుతాయంతే

...
మంది మంచి
నీ విడిది ఐతే
అనంతం
నీ సంతకం
#
గమనం

ఇహం సుఖం
మది యోగం
లోక రీతి
కాల గమనం

నోటికి చేరేది కొంత
పంటికింద రాయి
కొండంత
#

బడాయి

పెదవి వెడల్పూ
నాలుక పొడవూ
శ్వాస లోతూ
అంతా అహంకారం

బడాయి రద్దు

వజ్రానికి సాన పట్తేన్తవరకూ
ఓర్పే

మెరుపు తురుపు
#
బోధి

పండితుడికి
కబీర్
ఏం నేర్పగలడు?

కబోది
ముందు
బోధి నృత్యం
#
అహం

అహం మాను
తేనె పలుకు

హృదిలో మిత్రుడు
మదిలో శత్రువు
మను
కాను
మాను
కానీ
మనమే కదా
#
ఓర్పు

నేలన పార
చెట్టున కొడవలి
పార, కొడవలి కలిసి
గొడ్డలి విసిరినా
నేర్వాలి
నెల నుంచి ఓర్పు
చెట్టు నుంచి ఓదార్పు
#
నది

మది శుప్త నది
సప్త పది
మది
నిరంతర చిరంతన

మది లిహం

రెక్కలల్లర్చినా
వివర్ణం కారాదు
జీవితం
#